CREATIEVE KAMELEON
Mijn naam is Mario Vanderseypen, als enig kind opgevoed door twee liefdevolle ouders die me alles gegeven hebben wat ze konden.
Van kleins af had ik al door dat ik een gevoelig jongetje was. Ik was heel creatief en hield ervan om met andere kinderen op te trekken. Die merkten natuurlijk ook mijn gevoeligheid op waardoor ik me anders ging voelen en gedragen om er toch maar bij te horen. Ook tijdens mijn schooljaren was ik vaak het gepeste kind, werd ik meestal als laatst gekozen bij een oefening of een spel.
Om toch maar als 'normaal' gezien te worden, ging ik al snel de andere kinderen, maar ook de volwassenen in mijn omgeving plezieren. Rondom mij zag ik een grote boze wereld, een wereld waarin ik mijn plek moest vinden.
Ik was geen goede leerling, maar kon me als de beste aanpassen aan iedereen en elk moment. Een hogere opleiding was aan mij niet besteed, maar al op vrij jonge leeftijd wist ik dat ik iets creatief wou doen en koos voor de richting kapper.
De meeste mensen hebben mij gekend als een talentvolle kapper en in 1998 op 21-jarige leeftijd opende ik mijn zaak waar ik al altijd van droomde. Ik probeerde telkens te evolueren in mijn job en daagde mezelf elke dag opnieuw uit. Mensen een nieuwe look geven, hen laten stralen door de juiste make-up en een kledingadvies. Het gaf me voldoening wanneer ik een klant vanbuiten én daardoor ook vanbinnen kon laten stralen.
Mijn zaak groeide zeer snel en al vlug had ik verschillende medewerkers. Ik maakte lange dagen om telkens iedereen
de gewenste look en het daarbij horende gevoel te geven.
Ik was er steeds als de kippen bij om de allernieuwste technieken en producten uit te testen en te introduceren aan mijn klanten. Zelfs in mijn vrije tijd volgde of gaf ik opleidingen, nam ik deel aan talloze wedstrijden, kortom ik stond op en ging slapen met mijn werk.
Naast mijn zaak heb ik al 21 jaar een geweldige en liefdevolle partner die me op elk vrij moment meehielp in de zaak. We hebben twee lieve hondjes, een prachtige woonst, kortom alles waar we in het leven naar streven.
Het begon me echter op te vallen dat elke keer wanneer ik een vrij moment had, ik dit telkens probeerde in te vullen met werkgerelateerde dingen. Ik had het gevoel van maar altijd bezig te moeten zijn met iets, want dit had ik meegekregen tijdens mijn opvoeding.
Ook in onze Westerse samenleving proberen we maar zoveel mogelijk bijeen te krijgen om dan op een zeker moment het ‘geluk’ te ervaren… Dat blijkt voor velen de norm.
Maar dat gevoel van 'geluk' bleef uit. Elke dag opnieuw was ik maar heen en weer aan het lopen om aan iedereen zijn verwachtingen te voldoen. Ik werd me stilaan gewaar van een bepaalde leegte in mezelf. Wat dat betekende wist ik toen nog niet en ik probeerde er niet teveel aandacht aan te geven want ik had een drukke zaak en klanten en medewerkers rekenden op mij.
Enige tijd later begon ik heel wat lichamelijke klachten te krijgen. Dit ging van een constante keelpijn, pijnlijke stramme spieren, hernia en een algehele vermoeidheid.
Na een tijdje begon ik slechter te slapen om dan ‘s morgens badend in het zweet wakker te worden. Na voldoende nachtrust werd ik toch doodmoe wakker. Maar ik had geleerd om er telkens te staan en haalde dan mijn glimlach boven en vertrok naar de zaak om er weer tegenaan te gaan.
Tot op een ochtend mijn lichaam helemaal verkrampte en ik amper mijn ogen kon openhouden. Ik kon letterlijk niet meer. Voor ik het zelf goed besefte zat ik daar thuis alleen. Ik was te moe om een boek te lezen of zelfs om tien stappen te zetten.
Al snel spookten er verscheidene gedachten door mijn hoofd. Wat nu?, waarom ik?, Wie ben ik?, Wat doe ik hier ... ?
Na een periode van platte rust, het heen en weer geloop van de ene dokter naar de andere specialist en een variatie aan medicatie, voelde ik me wat beter maar dat gevoel van die leegte in mezelf werd dan weer groter. De hele dag raasden de gekste gedachten door mijn hoofd. Ik had het gevoel van in een wasmachine rond te draaien.
In 2018 kreeg ik van iemand een boek over meditatie. Nooit eerder had ik er wat over gelezen, laat staan iets mee gedaan. Ik las het in één ruk uit. Het maakte me enerzijds nieuwsgierig, anderzijds leek het me allemaal flauwekul. Maar goed, mijn echtgenoot was overdag werken en ik was aan huis gekluisterd. Dus ik begon dagelijks twee keer te mediteren en niemand hoefde dit te weten.
Ik weet nog goed in het begin toen ik daar lag of zat, mijn gedachten alle kanten uitgingen en meer dan eens bij mezelf dacht: “wat zit ik hier in godsnaam te zitten!?”
Maar zoals het spreekwoord luidt: oefening baart kunst.
Na een tijd kon ik een half uurtje in stilte zitten en had ik geen gedachten meer en kwam ik in een ‘stilte’ terecht. Al snel viel het mensen in mijn directe omgeving op dat ik veel rustiger was, ik sliep veel beter en ik begon me beter en beter te voelen.
Vergis je niet, er zijn talloze momenten geweest dat ik tijdens het in ‘stilte’ gaan, zo als ik dit noem, er veel emoties naar boven kwamen, verdriet, angst, woede... Maar na een tijdje leerde ik deze emoties te aanschouwen maar er niet meer op te reageren.
Ik leerde die stilte en het niets doen te omarmen. Wauw! Ik begon echt wel verschillen bij mezelf op te merken. Ik begon mij ook te verdiepen in boeken met verschillende thema’s, ging al eens naar een lezing of workshop en schreef me uiteindelijk in voor een opleiding holistische therapeut en een coach opleiding.
Het was net of er een nieuwe wereld voor me open ging. Ik kwam ook in contact met een verscheidenheid van mensen. Het was zo een boeiende materie en ik ontdekte hoe gevoelig ik was.
Daarbuiten volgde ik nog opleidingen van ontspannende massages, bindweefsel massage, moxa, chakratherapie, craniosacraal en shiatsu.
Ik begon fascinerende momenten te beleven van totale verbijstering, te moeilijk om met het menselijk brein te begrijpen. Dagelijks bleef ik mediteren en genoot ik van dat half uurtje in stilte te zijn en merkte daar nu alle voordelen van.
Zalig vond ik het, die rust te ervaren tot op een dag, toen ik weer in stilte ging, mezelf in mijn beleving als een klein kind zag. Ik zag een heel bang en verdrietig jongetje van zo'n 5 of 6 jaar oud. Hij zat in het donker en ik vergeet nooit die blik waarmee hij me aankeek. Ik keek echt naar mezelf. Ik liep er heen en het kind spreidde zijn armen. Ik nam het vast en drukte het stevig tegen me aan. Het was een magisch moment! Ik had mezelf gevonden! Ik voelde zo een onvoorwaardelijke liefde voor mezelf. Ik kwam thuis!
Elke keer ik in stilte ging, keerde ik terug naar mijn innerlijke kind en begon te begrijpen wat het nodig had, veiligheid, erkenning en verbondenheid.
Hoewel het nadien moeilijk te vatten was, niet iedereen in mijn directe omgeving dit begreep en me vaak bedenkelijk aankeek: voor mij was het een persoonlijke ontdekking. Vooral telkens het gevoel dat dit in me teweegbracht en moeilijk is om echt te beschrijven want ik had dit nooit eerder gevoeld.
Vanaf dat moment was het net of ik wakker was geworden, het was als een mist die voor mijn ogen optrok. Ik kreeg een heel andere kijk op mezelf, de anderen, de maatschappij en de wereld.
Vorming
-
Yu Sen : 3 jarige opleiding tot Shiatsu Therapeut - 5 modules Craniosacraal Therapie - Voetreflexologie
-
Systo : 3 jarige opleiding : Professional coach - Systemisch Coachen - Karakterstructuren - 4D coaching - Masterclass 4D coaching
-
Yu Sen : yin yang koken - lactose en glutenvrij koken - koken volgens de 5 elementen - medicinale kruiden - moxa - anatomie en medische basiskennis - oorkaarsen - kinesiologisch testen
-
Luc Leyten : Tao basis - Chi Nei Tsang (orgaanmassage) en Tok Sen
-
Massage : ontspanningsmassage - bindweefselmassage - triggerpoints - guasha therapie - chakratherapie - percussiemassage (met massagegun)